تصوف نوعی ایدئولوژی است که از نظر تا عمل واز بینش تا کنش را در بر میگیرد.تفسیر خاص زندگی و نحوه تعامل با حیات دنیوی است.این تفسیر به ادعای صوفیه با روش کشف وشهودتحصیل میگردد.البته پراکندگی و تنوع فرقه های صوفیه و تضاد وتعارض در این جریان انقدر زیاد است که نمیتوان با یک نظر و یک اندیشه آنها را دسته بندی و نقد کرد.ریشه های تصوف از قرن دوم هجری شروع به رشد کرد ودر میان مسلمین رایج شد.تحقیر دنیا فرار از تتنعمات وتمام شئون مربوط به زندگی مادی و دنیوی و ریاضت کشی و تحمل شکنجه ها از نکات بارز این دوره میباشد.ایستادگی تصوف در برابر ائمه اطهار علیهم السلام ومخالفت با سیره و روش آنها نشانه اوج تضاد با تفکرات اسلامی در دوران آغازین رشد این جریان بود.خرده گیری تصوف بر ائمه تا جائی پیش رفت که بر امام رضا علیه السلام تاختند که چرا لبلس درشت بر تن نمیکنی و غذای خشن نمیخوری.امام فرمود:یوسف پیامبر خدا لباسهای زربفت و قباهای دیبا بر تن داشت.تصوف بدعتی بود که از بین اهل سنت آغاز شد و کم کم به شیعه هم راه یافت.و نخستین صوفی کسی نبود جز ابوهاشم کوفی که امام صادق علیه السلام به شدت با او مخالفت میفرمود.کم کم توسط مسیحیان تفکرات رهبانیت مسیحی به درون این جریان وارد شد و برای جداسازی این جریان از اسلام ناب در شام توسط یک پادشاه مسیحی اولین خانقاه بنیانگذاری شد.واین دوران آغاز صوفی گری بود که بعدها به تصوف امروزی منجر شد.

روسپی گری واژه ایست دردناک برای آنانکه خود راوزیبائیهای تن را وسیله امرار معاش قرار داده اند.این نوع از روسپیگری در دنیای غرب سالهاست که متداول است .اما نوعی جدید از روسپیگری در کشور ما دیده میشود که بسیار شنیع تر از نوع جنسی آن است و آن روسپیگری سیاسی مذهبی است.کسانیکه برای مشتی دلار انقلاب.دین و شرف خود را به حراج گذاشته اند.مزدورانی که با قلم.سخن و ایده های خود طبل استکبار را به سینه میزنند.

نمونه بارز آن برخی از قلم بدستان مزدوری است که در ماجرای انرژی هسته ای جانب غرب را گرفته اند و به بهایی ارزان غیرت و حمیت ایرانی را زیر سئوال میبرند.

این نوع روسپیگری نه تنها بسیار شنیع است بلکه به ایدز سیاسی و انتحار دینی منجر میشود.

فروش دین آنهم به دشمنان خداوند کاریست هولناک و عجیب

بوی محبت و عشق الهی دوباره در کوچه های عاشقی پیچید و مولودی پا به عرصه وجود گذاشت که هدایت بندگان خدا را به دست گرفت.قطب عالم و مرکز دائره معرفت امام عشق امام هادی علیه السلام.

مبارکباد این میلاد

برخی از آدمها مثل بره میمونند.اگه ببینند گرگ هم در کمینشونه باز هم فرار نمیکنند.مثال بارزش برخی از جوونهای ایرانیه که غیرتشون.دینشون.عفتشون وحیاشون در معرض خطره اما اونا دنبال سبزه زار میگردند.برخی از دختر خانومها راحت هر جا میرند به هر کس سلام میکنند و هر چیزی رو نگاه میکنند.هر کاری آفتی داره و تو این دنیا آفتها زیاده.یه مقدار مواظب باشیم

 صدا و سیما به عنوان تاثیر گذارترین رسانه عامل مهمی در فرهنگ سازی در کشور می باشد.اما آیا تا کنون این رسانه به رسالت خود عمل کرده است.

مفاهیم دینی و اخلاقی در جامعه ما پس از جنگ کمرنگ شد تا جائیکه جوانان ما با بسیاری از این مفاهیم بیگانه هستند.حجم فعالیت صدا و سیما در برخی از عرصه ها بسیار بیشتر از تمام عرصه های دینی است.

نگاه نازل و مستقیم به مبانی دینی متاسفانه باعث بروز بسیاری از ناهنجاریها شده است.

مثلا برای موسیقی بودجه ای که خرج میشود چند برابر برنامه های دینی است.

تازه وقتی اسم برنامه دینی می آید آقایان سخنرانی یا میزگرد یا روضه خوانی را به عنوان برنامه دینی میشمارند.اینها خوب و لازم است اما پرداخت غیر مستقیم و هنرمندانه بسیار کارساز است.

مثلا دریک سریال بازیگران آن مقید بودند هر کجا حضور دارند ساعت 9شب برای گذاشتن زباله در خانه حضور به هم رسانند.اما در اکثر سریال ها بازیگران برای نماز بیدار نمیشوند.اگر هم نماز بخوانند معمولا مادر بزرگ یا پدر بزرگها این کار را میکنند.چرا یک بازیگر محبوب حتی در فیلم های اکشن نباید نماز بخواند.آیا فقط ماه رمضان باید به این مسائل پرداخت.

دیروز روز افتخار ایرانیان بود.مصاحبه مطبوعاتی آقای احمدی نژاد کلی حال داد.خدا حفظش کنه.راحت مواضع انقلابی خودشو بیان کرد.بیشتر از همه غربیها رو کنف کرد. این روش تهاجمی که در پیش گرفته غرب رو شوکه کرده.چرا باید همیشه ما دفاع کنیم.کسی که در خانه خودش دفاع کنه یقینا ذلیل میشه.چند سال دولت خاتمی افول قدرت و عزت ما در عرصه بین المللی بود.همه به ما زور میگفتند.حتی حامد کرزای امریکایی هم برای ما شاخ شده بود.اما امروز چی.همه غرب در مقابل احمدی نژاد اظهار عجز میکنند.عزت ما به بیان عقایدمان است.واقعا هم دل ملت رو شاد کرد هم دل آقا رو.امیدوارم خداوند بهش عزت بده.

هر چند برخی از مزدوران غرب در داخل سعی در تخریب رئیس جمهور دارند اما خانه او قلوب ملت است.

عُزَیر پیامبر خدا بود و باغ باصفائی داشت . روزی به باغش آمد سبدی از انگور و سبدی هم از انجیر چید و بر الاغ سوار شد تا اینکه به دهکده ای رسید . آن دهکده به ویرانه تبدیل شده بودو مردم آنجا مرده بودند . از الاغ پیاده شد و سبدهای میوه را کنارش گذاشت و به دیوار تکیه کرد تا خستگی را از تن خود بیرون کند . چشمش به استخوانهای پوسیده ای افتاد به فکر فرو رفت و با تعجب گفت : چگونه می شود که این استخوانهای پوسیده در روز قیامت دوباره زنده شوند .در این هنگام چشمهایش را برهم نهاد پاهایش سست شد و به خواب عمیقی فرو رفت او مُرد و استخوانهایش پراکنده شد . پس از مدتی خدا او را زنده کرد . عُزَیر چشمانش را مالید و دنبال الاغش می گشت . فرشته ای بر او نازل شد و گفت : ای عُزَیر فکر می کنی چقدر خوابیده ای : گفت یک روز یا کمتر . فرشته گفت : صدسال است که در اینجا بوده ای . باد بر پیکرت وزیده و باران بربدنت باریده : ای عزیر میوه های تو که فاسد شدنی هستند دراین صدسال سالم مانده اند اما الاغت مرده و استخوانهایش پراکنده شده است به زودی خداوند زنده شدن آن را هم به تو نشان خواهد داد عزیر نگاه کرد دید استخوانها جمع شدند ، گوشت و پوست و روح به آن بازگشت و الاغ زنده شد فرشته گفت : این درسی برای آیندگان است تا بدانند خدا انسانها را می میراند و دوباره می تواند زنده شان کند . عزیر برالاغش سوار شد که به منزل رود .تمام راه ها و علامتها عوض شده بودند با فکر و دقت بسیار به راه افتاد تا به منزل رسید .دررا کوبید پیرزنی لاغراندام و قد خمیده با چشمانی ضعیف در را باز کرد . عزیز به او گفت آیا این منزل عزیر است . پیرزن گفت آری و باگریه ادامه داد عزیر سالهاست که ناپدید شده است و مردم او را ازیاد برده اند عزیر گفت من عزیر هستم و تو مادر منی خداصد سال جان مرا گرفت و حالا مرا زنده کرد . پیرزن گفته او را باور نکرد برای اینکه او را امتحان کند گفت عزیر مرد خدایی بود . خدا دعای او را مستجاب می کرد اگر تو عزیری از خدا بخواه مرا سالم کند . عزیر دعا کرد و مادرش سالم شد پیرزن به سراغ همسالان خود رفت اکثر آنان مرده بودند و آنهایی که مانده بودند پیر و فرتوت شده بودند . حتی نوه های پیرزن نیز در حال پیر شدن بودند . او به مردم گفت ای مردم عزیر که صد سال پیش از دست داده بودید اکنون بازگشته و خداوند دوباره او را زنده کرد. مردم از راه های مختلف او را امتحان کردند و مطمئن شدند که او همان عزیر است . و خداوند داستان عزیر را در قرآن ذکر نمود تا عبرتی باشد برای آنها که می گویند چگونه ممکن است بعدا ز مرگ دوباره زنده شویم ...

وقتی عالم رئ آب گرفت فقط اونایی نجات پیذا کردند که سوار کشتی نوح شدند.اما خیلی ها هم غرق شدند.اما  ما در طوفان شدید تری گیر کردیم و دنبال کشتی نجات نیستیم.

اما کجاست کشتی نجات.

جای دوری نیست بایذ دل دادبه اهل بیت تا غرق نشد.

حاج احمد کاظمی هم پر کشید و رفت وما رو داغدار کرد

سلام.هم قالب وبلاگ رو تغییردادم هم اسم وبلاگ رو.

میخوام جدید تر وارد این عرصه بشم.نظر یادتون نره